3 Belijdenis of geloofsdoop

 Het volgende punt waar ik, op grond van Gods woord, tegenaan ben gelopen is het feit dat de (geloofs)belijdenis een kerkelijke instelling is. Nergens in de Bijbel lees ik hierover!
Ik snap wel hoe het ontstaan is, want doordat men de (baby)doop i.p.v. de besnijdenis is gaan leren kwam men in de knoop met de doop van Jezus Zelf. Jezus is besneden en is gedoopt. De kerk doopt i.p.v. de besnijdenis en dan….? Met de (baby)doop loop je dus als het ware vóór op hetgeen Jezus ons geleerd en voorgedaan heeft. Het had zo makkelijk kunnen zijn. Zonder vervangingsleer zou er gewoon niemand als baby gedoopt hoeven te worden, alleen als iemand tot geloof komt! Hetzij Jood, hetzij heiden. We hadden in het vorige hoofdstuk al opgemerkt dat een heiden ook niet besneden hoeft te worden als die tot geloof komt, maar dat alleen de geloofsdoop een instelling is wat wij heidenen gemeen hebben met de Joden.

In het apostelconvent (Hand.15) wordt het door Paulus ook heel duidelijk aangegeven dat een gelovige uit de heidenen niet besneden hoeft te worden. Als dan, volgens de kerk, de doop i.p.v. de besnijdenis is en de besnijdenis hoeft bij de heidenen niet uitgevoerd te worden (Hand.15:24), dan is het toch raar en on-Bijbels dat we de `vervanger` van de besnijdenis wel gewoon blijven uitvoeren bij heidenen? Omdat de kerk aan de (baby)doop vast blijft houden als vervanger van de besnijdenis is de (geloofs)belijdenis ontstaan als vervanger van de geloofsdoop. Ik zal dit in een tabel verduidelijken;

                   Jood                            heiden                               kerk
               besnijdenis                          niks                                dopen
                        |                                     |                                       |                
            tot geloof komen           tot geloof komen            tot geloof komen
                        |                                     |                                       |
             geloofsdoop                   geloofsdoop                        belijdenis

Ik heb bewust ‘heiden’ er ook bijgezet, omdat sommigen zichzelf niet zien als heiden. Maar als je geen Jood bent dan ben je, Bijbels gezien, een heiden.  De volgorde van de Jood en de heiden, in deze tabel, is de Bijbelse volgorde. De volgorde van de kerk is onlogisch, door de kerkvaders verzonnen en on-Bijbels. Het is in sommige kerken zelfs mogelijk om de volgorde van ‘tot geloof komen’ en ‘belijdenis’ om te draaien. Maar daarover straks iets meer.
Door alle moeilijke formuleringen, formulieren, dogma’s, kerkelijke ordeningen, belijdenisgeschriften, enz, enz,………. is het voor de meeste mensen zó moeilijk geworden en gemaakt, dat er maar weinigen zijn die zich erin verdiepen. Als je aan een willekeurige kerkganger zou vragen wat voor leer er in de gemeente gebracht wordt, zullen maar weinigen je een duidelijk antwoord kunnen geven. “Het is allemaal opgesteld door godvrezende mannen, dus het zal wel kloppen. Daar hoeven wij ons (gelukkig) niet mee bezig te houden”; zal menigeen denken. Pas op dat ook over u niet gezegd zal worden, dat u ten onder bent gegaan door gebrek aan kennis. “Mijn volk is uitgeroeid, omdat het zonder kennis is” (Hosea 4:6a).

Omdat de (geloofs)belijdenis een kerkelijke instelling is, komt het zelfs in sommige kerkverbanden voor dat je belijdenis gedaan moet hebben anders kan je kind niet gedoopt worden. Zo werk je in de hand dat het gros van de kerkgangers belijdenis doet (uit verplichting), maar zonder levend geloof!  Eerst belijdenis doen van je geloof waarna een bekering nog moet volgen? Dit kan toch helemaal niet?! Dat is toch de zaken omdraaien? Men moet vragen beantwoorden, bij zowel de doop als de belijdenis, waar een mens van nature niet eens als antwoord 'ja' op kan geven! Men stelt dan, dat het te hopen is dat je stil wordt gezet. Dat je bewust wordt  dat je niet zomaar ‘ja’ kan antwoorden. En dat je door die ontdekking, je toevlucht tot God zoekt. Bij hoeveel (kerk)mensen zal deze (kromme)weg geholpen hebben? Wijs de mensen liever op Jezus’ verlossingswerk dan het te proberen via een omweg!

Ook is de (geloofs)belijdenis een kerkelijk toegangsbewijs voor het avondmaal geworden. Er wordt zelfs gesteld dat, als je tot geloof gekomen bent, je nog niet ‘aan mag gaan’ zonder belijdenis te hebben gedaan. Je hebt weliswaar het Goddelijke recht, maar nog niet het kerkelijke recht. Maar wat is er nu belangrijker!? En wat heeft de kerk hierin een machtspositie naar de gelovigen toe! Je hebt al het Goddelijke recht, maar door je belijdenis krijg je ook het kerkelijke recht om aan te mogen gaan. Met andere woorden; Gods toestemming heb je, maar de kerk beslist wanneer! Dit heeft niets meer te maken met de wil en de opdracht van Jezus.

Als iemand tot geloof komt zonder belijdenis te hebben gedaan dan moet diegene eerst een jaar wachten en op belijdeniscathechesatie gaan voordat hij of zij mag deelnemen aan het avondmaal. Zo maakt men het avondmaal tot een kerkelijke instelling en geen Bijbelse. Je moet in God geloven, maar de kerk bepaalt hoe.
Hoe zou het er aan toe gegaan zijn in de eerste christengemeenten? Zonder het nieuwe testament, zonder belijdenisgeschriften, zonder het doopformulier, zonder het avondmaalsformulier,  zonder …………………, enz. Verlangt u daar ook zo naar? Naar de eenvoud, ‘de eenvoud die in Christus is’ (2Kor.11:3)? Waak voor menselijk verzonnen instellingen en keer terug naar Gods woord! Dat de komende Messias weer centraal staat en dat we leven vanuit de verwachting dat onze Verlosser, Israëls Verlosser, spoedig komt.