2 De doop als vervanger of als nieuwe instelling

Omdat de kerk zichzelf was gaan zien als het ‘geestelijk Israël’ moest er van alles aangepast worden. Het verbond met alle beloften gold nu voor de kerk. Maar hoe moesten de kinderen nu behandeld worden om bij het ‘nieuwe verbondsvolk’ (de kerk) te horen? Door Jezus offer hoefde er geen bloed meer te vloeien, zo zei men, en door de besnijdenis behoorde een joods jongetje bij het verbondsvolk Israël (volgens de ‘belijdenis des geloofs’ art.34). Vandaar dat men de babydoop i.p.v. de besnijdenis heeft ingesteld, als vervanger. Maar de besnijdenis geldt tot op de dag van vandaag nog steeds, de besnijdenis is voor de jood nooit opgeheven (Hand.21:19-25). Uit de volgende teksten kun je ook opmaken dat de besnijdenis nog steeds een niet opgeheven instelling is; (Hand.15:23,24,28 en 29, Hand.16:3, Gal.2:3 en 7-9). Dit zijn allemaal teksten uit het nieuwe testament en dus ná de komst en het offer van Jezus. Hoe kun je dan iets vervangen wat nooit opgeheven is? Een gedoopte baby wordt volgens de kerk een verbondskind en met alle beloften ‘beladen’ uit het oude testament. Daardoor zijn er nu christelijke mensen die zichzelf zien als een verbondsvolk en niet eens meer weten en beseffen dat ze heidenen zijn. Je hebt immers maar 2 soorten volken; joden en grieken(heidenen). Maar volgens hen heb je nu; Joden, heidenen en een verbondsvolk. Wat gaan deze mensen anders de Bijbel lezen als ze beseffen dat ze een heiden zijn! Want alles wat voor de heiden is geschreven geldt dan ook voor hen en jou. Wat is satan toch sluw om zo bij hele generaties zand in de ogen te strooien! Wat mij verbaast is, dat als de doop letterlijk i.p.v. de besnijdenis gekomen is, waarom de doop dan ook niet precies op de 8ste dag gebeurt? Waarom worden nu ook de meisjes gedoopt terwijl alleen de jongetjes werden besneden? Volgens Hand.15:23-24 hoeft een heiden die tot geloof is gekomen,  niet eens besneden te worden! Als dan de (baby)doop i.p.v. de besnijdenis is, hoeft dat dus ook niet voor een heiden! De vervanging rammelt aan alle kanten! Zou God een verbond, wat Hij Zelf heeft ingesteld, zo makkelijk veranderen en aanpassen? 

Aan het verbond wat God Zelf met Abraham gesloten heeft, kan een heiden  alleen deel krijgen als hij/zij zich tot God bekeert en het offer van Jezus aanneemt. Vanaf het moment van de wedergeboorte mag je pas delen in de beloften van het verbond en niet als gedoopte baby (Efeze 2:12). De Bijbel leert ons ook dat we pas ‘geestelijk’ kind van Abraham zijn door het geloof alleen (Gal.3:7). Wij heidenen zijn pas erfgenaam als we in Christus zijn, als we ons bekeerd hebben (Gal.3:29, Rom.9:8).

Beseft u ook dat Jezus Zelf op de 8ste dag besneden is (Luk.2:21). En dat alleen omdat Hij een biologische nazaat was en is van Abraham. Omdat dit gebod of instelling nooit opgeheven is moeten joodse jongetjes nog steeds besneden worden, omdat ze biologische nazaten zijn van Abraham en daardoor erfgenamen zijn van het verbond. Het mooie is, dat uit onderzoek is gebleken, dat het stollingspercentage maar op één dag in iemands leven optimaal hoog is en dat is alleen maar op de 8ste dag! Wonderlijk hè, dat God, met alles wat Hij voorschrijft, het beste met ons voorheeft. De eerste joden die gedoopt werden waren dus ook besneden. Wij, als heidenen, kunnen dus nooit d.m.v. de babydoop bij datzelfde verbond horen, maar alleen door een persoonlijk geloof. God heeft alleen kinderen, geen kleinkinderen! D.w.z. dat het om een persoonlijke keus gaat, een bevestiging van jouw persoonlijke geloof in God en een heilige gehoorzaamheid. Dat kan niet beslist worden door anderen, zoals bijv. de ouder(s).

Toen Jezus gedoopt werd zei Hij tegen Johannes; “Laat het nu gebeuren, want op deze wijze past het ons alle gerechtigheid te vervullen” (Matt.3:15). Jezus had de doop van bekering helemaal niet nodig, maar Hij bevestigde hiermee de laatste profeet (Johannes de doper) dat de oproep die hij deed juist was. Gerechtigheid betekend: recht doen. Dus alleen op deze wijze, in navolging van Jezus, doe je recht aan het vervulde verlossingswerk. Met andere woorden; als je een volgeling van Jezus bent geworden dan verlangt Hij ernaar (op deze wijze) dat je je laat dopen. Om zo met Christus in het ‘watergraf’ begraven te worden en ook met Hem weer op te staan. Want dat is de betekenis van de doop (Rom.6:3-4)! Kun je de betekenis van de doop toepassen op baby`s? Deze vraag moet u uzelf maar eens stellen op het moment dat er een baby gedoopt wordt. Kun je op dat moment zeggen dat die baby met Christus is begraven (als de oude mens) en met Christus is opgestaan (als de nieuwe mens)? 

Ook vreemd is, dat er in de ‘belijdenis des geloofs’ art. 34 staat, dat God bevolen heeft om “te dopen al degenen die de Zijnen zijn”. Loopt de kerk er dan niet op vooruit om maar alvast te dopen? Hoe weet je of die gedoopte baby ooit in zijn of haar leven een keus maakt voor God? Of het één van de Zijnen wordt?

Laten we goed beseffen wat de doop daadwerkelijk inhoudt en het niet zien als een kerkelijke instelling die we wel even doen omdat het zo hoort of omdat we het nou eenmaal zo gewend zijn. Het doopformulier (door mensen gemaakt) haalt de tekst uit Gen.17:7 aan als de belofte aan Abraham die nu dus niet meer voor Israël, maar voor de kerk zou gelden, want, zegt men; “de belofte voor het letterlijke Israël geldt nu voor het ‘geestelijke’ Israël’’. Maar als je de tekst in de context leest dan wordt hierin het land Kanaän(Israël) beloofd als een eeuwige woonplaats voor Zijn volk, het volk van Israël met zeer veel nageslacht en koningen. Dit is dus géén belofte voor een gedoopte baby, maar voor Israël!

De 2de tekst die fout aangehaald wordt in het doopformulier is uit Hand.2:39. De belofte die hierin staat slaat niet op de verbondsbelofte, maar op de belofte die wordt beschreven in het vers ervoor, n.l.; “van het ontvangen van de gave van de Heilige Geest” (vers 38). Met andere woorden; de 1ste tekst die je letterlijk moet lezen, wordt vergeestelijkt en de 2de tekst die een geestelijke belofte inhoudt, wordt letterlijk genomen. Vervangingsleer? U mag het zelf invullen. Dat neemt niet weg dat de beloften, die in het doopformulier staan, heel mooi zijn, maar die gelden dan toch ook voor uw ongedoopte buurjongetje? Die mag toch net zo goed delen in de beloften op het moment dat hij zich bekeert? Als dan gedoopt of ongedoopt niet uitmaakt voor de bekering wat heeft de (baby)doop dan voor meerwaarde? Want doordat je gedoopt bent als baby of klein kind heb je echt geen streepje voor op de (ongedoopte) rest!

Je wordt, door de doop, ook niet ingelijfd in de christelijke kerk zoals de cathechismus het leert in zondag 27, vr. en antw. 74. Maar ook ds A. Hellenbroek leert dit in vraag en antwoord 13, ‘van de doop’, in het belijdenisboekje, wat in de meeste (gereformeerde) kerken nog gebruikt wordt. Welke kerk is dat dan, waar je ingelijfd wordt? Niet de waargelovigen toch? Dat kun je van een baby nog niet eens weten, of die tot de waargelovigen zal gaan behoren. Wat een leeg gegeven dat je door de doop ingelijfd wordt in de kerk, de leer, het christendom. Wij worden toch, volgens Rom. 11,  door geloof alleen, geënt op de edele olijfboom Israël met alle beloften? En niet ingelijfd in de kerk!

Op zo`n manier creeër je dat het fundament van de kerk niet meer het geloof in Jezus Christus is maar de babydoop. Want alleen door die doop word je lid van de gemeente, de kerk. Je kunt dus door de doop lid zijn en zelfs, door de (geloofs)belijdenis, belijdend lid zijn en nog steeds onbekeerd zijn. Dit strookt totaal niet meer met de Bijbel.

Doordat de kerk in het doopformulier ‘doop en/of besprenging’ heeft gezet, lijkt het Bijbels. Dopen, zoals het alle keren voorkomt in het nieuwe testament is vertaald vanuit het griekse woord; baptizo, wat betekend; onderdompelen. Het griekse woord voor besprenkelen is; rantizo, maar dit woord wordt in de Bijbel nergens gebruikt in verband met de doop!

Baby`s duw je niet onder water dus is de kerk die maar gaan besprenkelen. De hele symboliek van het ‘watergraf’ is hierdoor teniet gedaan. Johannes en  Filippus doopten ook op een bepaalde plaats; “omdat daar veel water was” (Joh.3:23). En; “zij daalden beiden af in het water” (Hand.8:38). Een paar druppels op het voorhoofd was niet genoeg!

In het oude testament werd ook ondergedompeld in de mikwe. Als een Israëliet zich zondig voelde en dat beleed, dan ging hij of zij onder water en was diegene even ‘dood’ voor God. In geloof kwam hij of zij weer gereinigd en vrij uit het water. Net zoals de doop van Johannes de doper. Als Paulus het in Efeze 4 over één doop heeft, zal hij daar de Bijbelse waterdoop met onderdompeling (zoals die bekend was) bedoeld hebben of bedoelde hij de kerkelijke instelling d.m.v. besprenkeling? Is de kerkelijke instelling u meer waard dan de Bijbelse instelling? Vestig uw vertrouwen niet op kerkvaders maar op het geschreven woord van God!

Bij het doopformulier is het meer zoiets van; ‘je krijgt eerst je diploma, maar de studie moet nog volgen. Want, zegt men dan; “pleit maar veel op je doop, want daarin heeft God jou beloofd  om een God voor je te zijn”. Nou, stop daar maar heel snel mee en ga maar pleiten op het offer dat Jezus voor ons gebracht heeft, want de (baby)doop is geen genadekanaal! Wordt de doop daarom in de kerk een (heilig) sacrament genoemd? Sacrament betekent immers; ‘genademiddel’!? Ik moet u waarschuwen, want dit is een roomse en on-Bijbelse leer! Geloof alleen, als een kind, en je hebt eeuwig leven.

Als we naar de gelijkenis van de verloren zoon kijken, zou het dan niet zo kunnen zijn dat Jezus, met de verloren zoon, Israël bedoelde? Dat eigen wegen ging bewandelen en ook nog zou gaan doen? En dat als Israël weer terugkeert tot hun God, als Jezus terugkomt, de kerk zal zeggen (net als de oudste zoon); “dat verbond gold toch nu, door de (baby)doop, voor ons? Wij zijn nu toch het verbondsvolk en niet meer Israël? Israël had haar kansen toch verspild?” Wat zal dat een tegenvaller zijn voor al degene die zichzelf dan nog niet als heidenen zien, maar als een verbondsvolk!

De babydoop is de puurste vorm van de vervangingsleer! Het is het toe-eigenen van een verbond dat van nature niet voor ons heidenen geldt, maar voor het verbondsvolk Israël;  “Zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten, niet zoals het verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb op de dag dat Ik hun hand vastgreep om hen uit het land Egypte te leiden – Mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ik hen getrouwd had, spreekt de HEERE. Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.” (Jer.31:31-33 en Hebr.8:8-10),  “Ik zal een eeuwig verbond met hen(Israël) sluiten, dat Ik Mij van achter hen(Israël) niet zal afwenden, opdat Ik hun(Israël) goeddoe. (Jer.32:40a)  ”Zij zijn immers Israëlieten; voor hen(Israël) geldt de aanneming tot kinderen en de heerlijkheid en de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften.” (Rom.9:4).

 De babydoop is een kerkelijke instelling geworden, ontstaan door theologieën van mensen. Het lijkt vroom en te kloppen, maar het is een on-Bijbelse leer!  De babydoop is een kerkelijk inlijvingsritueel tot het verbond, totaal anders dan de Bijbelse symboliek van het ‘watergraf’. Een verbondsvolk kun je niet maken (door de doop), maar een verbondsvolk ben je. En dat is Israël, door God apart gezet, door God uitverkoren. Wat een troost dat wij, als heidenen, daarbij mogen horen als we geloven in de God van Israël!